W przypadku niewielkiej dysplazji często obserwujemy samoistne wyleczenie. Rosnące bioderko może odzyskać prawidłowy kształt. Niestety, w cięższych postaciach dysplazji nieprawidłowości w budowie stawu biodrowego narastają, aż w końcu dochodzi do zwichnięcia biodra. Następstwem zwichnięcia jest skrócenie nóżki, utykanie, pochyłe ustawienie miednicy, skrzywienie kręgosłupa i przewlekłe dolegliwości bólowe biodra oraz kręgosłupa wymagające leczenia do końca życia. Dlatego tak ważne jest wczesne rozpoznanie i leczenie dysplazji zanim dojdzie do zwichnięcia.

Wizyta w Poradni Preluksacyjnej / Gabinecie USG składa się z kliku etapów. Na początku lekarz zbiera wywiad położniczy, czyli pyta o fakty dotyczące przebiegu ciąży i porodu. Kolejne pytania dotyczą rozwoju dziecka po urodzeniu oraz występowania chorób narządu ruchu w rodzinie. Dzięki temu można ocenić ryzyko występowania dysplazji u dziecka. Po zebraniu wywiadu następuje badanie lekarskie (czyli „ręczne”) kończyn dolnych. Sprawdza się symetrię nóżek, ustawienie i ruchomość stawów biodrowych oraz obecność „przeskakiwania” podczas ruchów w stawach.

Po wykonaniu tych czynności następuje badanie sonograficzne bioder. Za pomocą aparatu USG ocenia się kształt i dojrzałość stawów biodrowych. Badanie USG jest bardziej czułe niż badanie „ręczne” i pozwala na wczesne wykrycie dysplazji stawów biodrowych. Na zakończenie wizyty lekarz omawia wynik badania i określa zalecenia co do dalszego postępowania.

– Wyciągamy podkład i rozkładamy na stanowisku do badania USG
– Dziecko kładziemy na podkładzie i rozbieramy od pasa w dół. Zużyte pampersy wyrzucamy do specjalnego pojemnika
– Trzeba być przygotowanym na „niespodzianki” w pieluszce. Dziecko może też siusiać w trakcie badania. Dlatego należy mieć w pogotowiu czystą pieluszkę
– Należy zachować spokój. Lekarz wykonywał takie badanie wielokrotnie i w razie potrzeby powie nam co należy zrobić.

– Każde dziecko powinno mieć wykonane badanie lekarskie stawów biodrowych po urodzeniu (w oddziale noworodkowym)
– Okno diagnostyczne 2-6 tydzień w poradni preluksacyjnej (wszystkie niemowlęta, oraz wizyty kontrolne aż do osiągnięcia dojrzałości stawu). Należy pamiętać, że rozwój stawów odbywa się spontanicznie, a więc konieczne są systematyczne kontrolne w poradni,
– U dzieci starszych najczęsciej powyżej dwóch lat w momencie nie rozpoznania, na skutek obkurczenia i adaptacji tkanek wokół stawu do nieprawidłowego położenia głowy kości udowej poza panewką, najczęściej nie udaję się jej odprowadzić do stawu i konieczne jest leczenie operacyjne.